دعای علقمه

همچنین شما میتوانید از سایر زیارت نامه ها از جمله زیارت جامعه کبیره کامله و همچنین تمام مسائل احکام را در اپلیکیشن مطالعه نمایید.

همچنین شما میتوانید تمام مسائل احکام دین اسلام را طبق فرموده حضرات معصومین ^{علیهم السلام} مطالعه نمایید.

متن دعای علقمه

بعد از زیارت عاشورا این دعا سفارش شده است…

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ يَا كَاشِفَ كُرَبِ الْمَكْرُوبِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ

ای خدا ای خدا ای خدا ای مستجاب كننده دعای بيچارگان و ای برطرف كننده غم و اندوه پريشان خاطران ای دادرس دادخواهان

يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ (وَ) يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

ای فريادرس فرياد خواهان و ای آنكه تو از رگ من به من نزديكتری

(وَ) يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ (وَ) يَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَی وَ بِالْأُفِقِ الْمُبِينِ

ای آنكه بين شخص و قلب او حايل میشوی ای آنكه ذاتت در منظره بلند است و وجودت در افق روشن است

(وَ) يَا مَنْ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَی (وَ) يَا مَنْ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ

ای آنكه او منحصرا بخشاينده و مهربان و بر عرش مستقر است ای آنكه نظر چشم آنان كه به خيانت نگرند و آنچه در دلها پنهان دارند همه را میدانی

(وَ) يَا مَنْ لاَ يَخْفَی عَلَيْهِ خَافِيَةٌ يَا مَنْ لاَ تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْوَاتُ

ای آنكه هيچ امر مستور و سر مخفی بر تو پنهان نيست ای کسی که اصوات (صداها) بر او مشتبه نشود

(وَ) يَا مَنْ لاَ تُغَلِّطُهُ (تُغَلِّظُهُ) الْحَاجَاتُ (وَ) يَا مَنْ لاَ يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ

ای کسی که او را حاجات به اشتباه نیندازد و ای كسی كه او را پافشاری اصرار کنندگان به ستوه نیاورد

يَا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْتٍ (وَ) يَا جَامِعَ كُلِّ شَمْلٍ (وَ) يَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ

ای دریابنده ی هر چه فوت شود و ای جمع آرنده هر چه در جهان متفرق و پريشان شود ای برانگيزنده جانها پس از موت

يَا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ يَا مُنَفِّسَ الْكُرُبَاتِ يَا مُعْطِيَ السُّؤْلاَتِ

ای آنكه تو را در هر روز شأن خاصی است ای برآورنده حاجات ای برطرف ساز غم و رنجها ای عطا کننده ی درخواست ها

يَا وَلِيَّ الرَّغَبَاتِ يَا كَافِيَ الْمُهِمَّاتِ يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لاَ يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ

ای مالك رغبت و اشتياقات، ای كفايت كننده مهمات خلايق، ای كسی كه تو به تنهايی كفايت از همه میكنی و هيچ چيز در آسمان و زمين از تو كفايت نمیكند

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عَلَيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ

از تو درخواست میكنم به حق محمد خاتم پيغمبران و به حق علی امير اهل ايمان و به حق فاطمه دخت پيغمبرت و به حق حسن و حسين ^{علیه و علیهم السلام}

فَإِنِّي بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا وَ بِهِمْ أَتَوَسَّلُ وَ بِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَيْكَ

كه من بوسيله آن بزرگواران به درگاه حضرتت رو آوردهام در اين مقام و به آنها توسل جسته و آنان را به درگاهت شفيع میآورم

وَ بِحَقِّهِمْ أَسْأَلُكَ وَ أُقْسِمُ وَ أَعْزِمُ عَلَيْكَ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ وَ بِالْقَدْرِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ

و به حق آن پاكان از تو مسئلت میكنم و قسم و سوگند به جد ياد میكنم بر تو و به شأن و مقامی كه آن بزرگواران را نزد توست و به قدر و منزلتشان نزد تو

وَ بِالَّذِي فَضَّلْتَهُمْ عَلَی الْعَالَمِينَ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَ بِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِينَ

و به آن سر حقيقتی كه موجب افضليت آنها برعالميان گرديد و به آن اسم خاصی كه تو نزد آنها قرار دادی از همه خلق به آنها اختصاص دادی

وَ بِهِ أَبَنْتَهُمْ وَ أَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِينَ حَتَّی فَاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِينَ جَمِيعاً

تا آنكه فضل و كمال آنان برتر از تمام عالميان گرديد

أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي

(به اين امور تو را قسم میدهم و) از تو درخواست میكنم كه درود فرستی بر محمد و آل محمد و هم و غم و رنج مرا برطرف سازی

وَ تَكْفِيَنِي الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِي وَ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي

و مهمات امورم را كفايت فرمايی و دينم را ادا سازی

وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَقْرِ وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَاقَةِ وَ تُغْنِيَنِي عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَی الْمَخْلُوقِينَ

و از فقر و مسكنتم نجات دهی و مرا از سؤال از خلق به لطف و كرمت بینياز گردانی

وَ تَكْفِيَنِي هَمَّ مَنْ أَخَافُ هَمَّهُ وَ عُسْرَ مَنْ أَخَافُ عُسْرَهُ وَ حُزُونَةَ مَنْ أَخَافُ حُزُونَتَهُ

و مرا كفايت كنی از هر هم و غمی كه از آن میترسم و از هر مشكل و خشونت هر كه خايفم

وَ شَرَّ مَنْ (مَا) أَخَافُ شَرَّهُ وَ مَكْرَ مَنْ أَخَافُ مَكْرَهُ وَ بَغْيَ مَنْ أَخَافُ بَغْيَهُ

و از هر شر اشراری كه ترسانم و از مكر و ظلم و جور كسانی كه خوفناكم

وَ جَوْرَ مَنْ أَخَافُ جَوْرَهُ وَ سُلْطَانَ مَنْ أَخَافُ سُلْطَانَهُ وَ كَيْدَ مَنْ أَخَافُ كَيْدَهُ

و از تسلط و خدعه و كيد و اقتدار كسانی كه از آنها خائفم بر خود

وَ مَقْدُرَةَ مَنْ أَخَافُ (بَلاَءَ) مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ وَ تَرُدَّ عَنِّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ وَ مَكْرَ الْمَكَرَةِ

از همه مرا حفظ و كفايت فرمائی و كيد و خدعه حيلت گران و مكر مكاران را از من بگردانی

اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي فَأَرِدْهُ وَ مَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ

پروردگارا هر كس با من اراده شری دارد شرش را به خود او برگردان

وَ اصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُ وَ مَكْرَهُ وَ بَأْسَهُ وَ أَمَانِيَّهُ وَ امْنَعْهُ عَنِّي كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّی شِئْتَ

و هر كه با من قصد خدعه و فريب دارد آرزو و فريب و آسيب او را از من برطرف ساز و به هر طريق و به هرگاه میخواهی آزارش را از من منع فرما

اللَّهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّي بِفَقْرٍ لاَ تَجْبُرُهُ وَ بِبَلاَءٍ لاَ تَسْتُرُهُ وَ بِفَاقَةٍ لاَ تَسُدُّهَا

پروردگارا تو از فكر آزار من او را به فقر و مسكنت و بلا و مصيبت دايمی كه برطرف ابدا از او نگردانی

وَ بِسُقْمٍ لاَ تُعَافِيهِ وَ ذُلٍّ لاَ تُعِزُّهُ وَ بِمَسْكَنَةٍ لاَ تَجْبُرُهَا

و به دردی كه عافيت نبخشی مشغولش گردان و به ذلت ابدی و فقر و مسكنت هميشگی كه هيچ جبران نكنی گرفتار ساز

اللَّهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فِي مَنْزِلِهِ وَ الْعِلَّةَ وَ السُّقْمَ فِي بَدَنِهِ

پروردگارا ذلت نفس را نصب العين او گردانو فقر و احتياج را به منزل او داخل ساز و درد و مرض را به بدن او جای ده

حَتَّی تَشْغَلَهُ عَنِّي بِشُغْلٍ شَاغِلٍ لاَ فَرَاغَ لَهُ وَ أَنْسِهِ ذِكْرِي كَمَا أَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ

تا او را از من هميشه مشغول درد و الم و فقر خودش گردانی و مرا از ياد او ببر چنانكه ياد خود را از خاطرش بردی

وَ خُذْ عَنِّي بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ وَ رِجْلِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَمِيعِ جَوَارِحِهِ

و آن دشمن مرا تو به كرمت گوش و چشم و زبان و دست و پا و قلب و جميع اعضايش را از آزار و اذيت به من منع فرما

وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ ذَلِكَ السُّقْمَ وَ لاَ تَشْفِهِ حَتَّی تَجْعَلَ ذَلِكَ لَهُ شُغْلاً شَاغِلاً بِهِ عَنِّي وَ عَنْ ذِكْرِي

و دردی به تمام اين اعضاء و جوارحش مسلط فرما كه ابدا شفا نبخشی تا از من مشغول شود و ياد من از خاطرش برود

وَ اكْفِنِي يَا كَافِيَ مَا لاَ يَكْفِي سِوَاكَ فَإِنَّكَ الْكَافِي لاَ كَافِيَ سِوَاكَ وَ مُفَرِّجٌ لاَ مُفَرِّجَ سِوَاكَ

و مهمات مرا كفايت فرما ای كافی مهماتی كه غير تو احدی آن مهمات را كفايت نتواند كرد كه همانا تويی كفايت كننده در عالم و جز تو كفايت كنندهای نيست و فرج و گشايش امور منحصر به توست و غير تو نيست

وَ مُغِيثٌ لاَ مُغِيثَ سِوَاكَ وَ جَارٌ لاَ جَارَ سِوَاكَ

و فريادرس خلق تويی و غير تو نيست و پناه بيچارگان تويی و غير تو نيست

خَابَ مَنْ كَانَ جَارُهُ سِوَاكَ وَ مُغِيثُهُ سِوَاكَ وَ مَفْزَعُهُ إِلَی سِوَاكَ

هر كس به جوار غير تو پناه برد و فريادرسی جز تو طلبد و زاری به درگاه غير تو كرد

وَ مَهْرَبُهُ (إِلَی سِوَاكَ) وَ مَلْجَؤُهُ إِلَی غَيْرِكَ (سِوَاكَ) وَ مَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَيْرِكَ

و ملجأ و پناهی غير تو جست و نجات بخشی ماسوای تو از مخلوق طلب كرد محروم و نااميد گشت

فَأَنْتَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي وَ مَفْزَعِي وَ مَهْرَبِي وَ مَلْجَئِي وَ مَنْجَايَ

پس تويی ای خدا اعتماد و اميد من و محل زاری و پناه و ملجأ و نجات بخش من

فَبِكَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِكَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ وَ أَتَوَسَّلُ وَ أَتَشَفَّعُ

كه به لطف تو گشايش و فيروزی میطلبم و بوسيله محمد و آل محمد (ص) بدرگاه تو روی میآورم و توسل و شفاعت میجويم

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَی وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ

پس از تو منحصرا درخواست میكنم ای خدا ای خدا ای خدا و تو را شكر و ستايش میكنم و به درگاه تو به شكوه و ناله و زاری میآيم و از تو يار و ياور میطلبم

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

باز از تو تنها مسئلت میكنم ای خدا ای خدا ای خدا به حق محمد و آل محمد كه درود فرستی بر محمد و آل اطهارش

وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي فِي مَقَامِي هَذَا

و از من هم و غم و رنج و پريشانيم را برطرف سازی در همين جا كه اقامت دارم

كَمَا كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَ غَمَّهُ وَ كَرْبَهُ وَ كَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ

چنانكه هم و غم و رنجپيغمبرت را هم تو برطرف فرمودی و از هول و هراس دشمنش كفايت كردی

فَاكْشِفْ عَنِّي كَمَا كَشَفْتَ عَنْهُ وَ فَرِّجْ عَنِّي كَمَا فَرَّجْتَ عَنْهُ وَ اكْفِنِي كَمَا كَفَيْتَهُ

پس از من برطرف ساز چنانكه از آن حضرت برطرف ساختی و به من فرج و گشايش بخش چنانكه به او بخشيدی و امورم كفايت فرما چنانكه از او كفايت فرمودی

(وَ اصْرِفْ عَنِّي) هَوْلَ مَا أَخَافُ هَوْلَهُ وَ مَئُونَةَ مَا أَخَافُ مَئُونَتَهُ

و هر چه از آن هراسانم تو برطرف گردان و از من آنچه كه از مشقت و زحمتش ترسانم

وَ هَمَّ مَا أَخَافُ هَمَّهُ بِلاَ مَئُونَةٍ عَلَی نَفْسِي مِنْ ذَلِكَ

و آنچه از او اندوهناك و پريشان خاطرم بدون تحمل مشقت من تو از من كفايت فرما

وَ اصْرِفْنِي بِقَضَاءِ حَوَائِجِي وَ كِفَايَةِ مَا أَهَمَّنِي هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ

و مرا برآورده حاجت از اينجا بازگردان و مهمات امور دنيا و آخرتم را كفايت فرما

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ) عَلَيْكَ (عَلَيْكُمَا) مِنِّي سَلاَمُ اللَّهِ أَبَداً (مَا بَقِيتُ) وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ

ای امير المؤمنين و ای ابا عبد الله الحسين سلام و تحيت خدا از من بر تو باد هميشه تا من باقيم و تا ليل و نهار باقی است

وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِكُمَا وَ لاَ فَرَّقَ اللَّهُ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمَا

و خدا اين زيارت مرا آخر عهد من در زيارت شما قرار ندهد و هرگز ميان من و شما خدا جدايی نيفكند

اللَّهُمَّ أَحْيِنِي حَيَاةَ مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ أَمِتْنِي مَمَاتَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَی مِلَّتِهِمْ

پروردگارا مرا به طريق حيوة محمد و آل محمد زنده بدار و به طريق آنان بميران و بر ملت و شريعتشان قبض روحم فرما

وَ احْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و در زمره آن بزرگواران محشورم گردان و طرفة العينی تا ابد در دنيا و آخرت ميان من و آنها جدايی ميفكن

يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَتَيْتُكُمَا زَائِراً وَ مُتَوَسِّلاً إِلَی اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُمَا

ای امير المؤمنين و ای ابا عبد الله من آمدم به زيارت شما و برای توسل بسوی خدا پروردگار من و شما

وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْهِ بِكُمَا وَ مُسْتَشْفِعاً (بِكُمَا) إِلَی اللَّهِ (تَعَالَی) فِي حَاجَتِي هَذِهِ

و برای توجه به درگاه او بوسيله شما و به شفاعت شما و به شفاعت شما بسوی خدا برای برآمدن حاجتم

فَاشْفَعَا لِي فَإِنَّ لَكُمَا عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ وَ الْجَاهَ الْوَجِيهَ وَ الْمَنْزِلَ الرَّفِيعَ وَ الْوَسِيلَةَ

پس برای من به درگاه خدا شفاعت كنيد كه شما را نزد خدا مقام بلند محمود و آبرومندی رتبه و منزلت رفيع است و وسيله خداييد

إِنِّي أَنْقَلِبُ عَنْكُمَا مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ الْحَاجَةِ وَ قَضَائِهَا وَ نَجَاحِهَا مِنَ اللَّهِ بِشَفَاعَتِكُمَا لِي إِلَی اللَّهِ فِي ذَلِكَ فَلاَ أَخِيبُ

حاليا من از زيارت شما باز میگردم و منتظر برآمدن قطعی حاجتم و روا شدن آن از لطف خدا بواسطه شفاعت شما به درگاهحق در اين حاجت هستم پس ای خدا نااميد نشوم

وَ لاَ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً خَائِباً خَاسِراً بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً رَاجِحاً (رَاجِياً) مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً بِقَضَاءِ جَمِيعِ حَوَائِجِي (الْحَوَائِجِ)

و از اين سفر زيارت به زيان و حرمان باز نگردم بلكه از آن درگاه كرم با فضيلت و رستگاری و فيروزی و اجابت دعاها و برآورده شدن تمام حاجات باز گردم

وَ تَشَفَّعَا لِي إِلَی اللَّهِ انْقَلَبْتُ عَلَی مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ

و با شفاعت به درگاه حق برگردم بر آنچه خدا مشيتش قرار گرفته و هيچ قدرت و نيرويی الا به حول و قوه خدا نخواهد بود

مُفَوِّضاً أَمْرِي إِلَی اللَّهِ مُلْجِئاً ظَهْرِي إِلَی اللَّهِ مُتَوَكِّلاً عَلَی اللَّهِ

كارم را به خدا تفويض میكنم و در پناه حق و ياری او با توكل بر خدا

وَ أَقُولُ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ كَفَی سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا لَيْسَ لِي وَرَاءَ اللَّهِ وَ وَرَاءَكُمْ يَا سَادَتِي مُنْتَهًی

پيوسته خواهم گفت كه خدا مرا بس و كافی است كه خدا هر كه او را به دعا بخواند میشنود و مرا جز درگاه و درگاه شما بزرگانم كه اولياء خداييد دری ديگر نيست

مَا شَاءَ رَبِّي كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ

آنچه پروردگارم خواسته وجود يابد و آنچه نخواسته وجود نخواهد يافت و هيچ حول و قوهای جز به خدا وجود ندارد

أَسْتَوْدِعُكُمَا اللَّهَ وَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي إِلَيْكُمَا

من شما دو بزرگوار را اينك وداع میگويم و خدا اين زيارت را آخرين عهدم به زيارت شما قرار ندهد

انْصَرَفْتُ يَا سَيِّدِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَوْلاَيَ وَ أَنْتَ (أُبْتُ) يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا سَيِّدِي

من بازگشتم ای آقای من ای امير المؤمنين و ای آقای من ای ابا عبد الله

(وَ) سَلاَمِي عَلَيْكُمَا مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَاصِلٌ ذَلِكَ إِلَيْكُمَا غَيْرُ (غَيْرَ) مَحْجُوبٍ عَنْكُمَا سَلاَمِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ

و سلام و تحيت مادام كه شب و روز پيوسته به يكديگرند بر شما باد و هميشه اين سلام به شما واصل شود و از شما پوشيده و محجوب هيچگاه نباشد ان شاء الله

وَ أَسْأَلُهُ بِحَقِّكُمَا أَنْ يَشَاءَ ذَلِكَ وَ يَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

و از خدا به حق شما دو بزرگوار مسئلت میكنم كه اين هميشه با مشيت خدا و عنايت الهی انجام يابد كه او البته خدای بزرگوار ستوده صفات است

انْقَلَبْتُ يَا سَيِّدَيَّ عَنْكُمَا تَائِباً حَامِداً لِلَّهِ شَاكِراً رَاجِياً لِلْإِجَابَةِ غَيْرَ آيِسٍ وَ لاَ قَانِطٍ

بازگشتم ای آقای من از زيارت شما در حالی كه از هر گناه توبه كرده و به حمد و شكر و سپاس حق مشغولم و اميدوار اجابت دعاهايم هستم و ابدا مأيوس از لطف خدا نيستم

آئِباً عَائِداً رَاجِعاً إِلَی زِيَارَتِكُمَا غَيْرَ رَاغِبٍ عَنْكُمَا وَ لاَ مِنْ (عَنْ) زِيَارَتِكُمَا

كه باز مكرر رجوع به درگاه شما و بازگشت به زيارت قبور مطهر شما كنم و هيچ از شما و زيارت قبور مطهرتان سير نشوم

بَلْ رَاجِعٌ عَائِدٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ

بلكه مكرر باز بيايم انشاء الله و البته هيچ حول و قوهای جز به خواست خدا نخواهد بود

يَا سَادَتِي رَغِبْتُ إِلَيْكُمَا وَ إِلَی زِيَارَتِكُمَا بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِيكُمَا وَ فِي زِيَارَتِكُمَا أَهْلُ الدُّنْيَا

ای آقایان من، من به زيارت شما مشتاق و مايل بودم بعد از آنكه اهل دنيا را ديدم به شما و زيارت شما بیميل و رغبت بودند

فَلاَ خَيَّبَنِيَ اللَّهُ مَا (مِمَّا) رَجَوْتُ وَ مَا أَمَّلْتُ فِي زِيَارَتِكُمَا إِنَّهُ قَرِيبٌ مُجِيبٌ

پس خدا مرا از اميد و آرزويی كه دارم محروم نگرداند و هم از زيارت شما محروم نسازد كه او به ما نزديك است و اجابت كننده ی دعاهاست.