تارک زکات و گناه و عذاب آن در آیات و احادیث صحیحه

ماده سی و نهم در گناه و عذاب تارک زکات

آیه شریفه در باب تارک زکات

قال الله ^تعالى؛ « وَ وَیلٌ لِلْمُشْرِکینَ | الَّذِینَ لا یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ کافِرُونَ ».

یعنی؛ «ویل باشد از برای مشرکان نه هر مشرک بلکه آن مشرکانی که زکات را نمیدهند و آنها به روز قیامت کافرند. یعنی کسانی که (تارک زکات) زکات را ادا نمیکنند و در ظاهر اظهار اسلام میکنند پس او در باطن مشرک و به روز قیامت کافر است».

• سوره حم آیه ۶ – ۷

احادیث صحیحه در باب تارک زکات

و در «کافی» و «تهذیب » از حضرت صادق ^{علیه السلام} روایت کرده اند که حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} فرموده؛

هیچ کس زکات را از مال خود منع نکرده که مال او زیادتر شود.

• کافی ج ۳ ص ۵۰۶ ح ۲۰ | تهذیب ج 4 ص 112 ح ۳۲۹

و در کتب اربعه از ابن مسکان روایت کرده اند حضرت باقر ^{علیه السلام} فرمود؛

روزی حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} در مسجد تشریف داشته و فرمود؛

ای فلان و ای فلان و نام پنج نفر را بردند و فرمودند؛ از مسجد ما خارج شوید و در این جا با ما نماز نگزارید. زیرا که شما زکات نمی دهید (تارک زکات هستید).

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۳، ح ۲ | فقیه، ج ۲، ص 12، ح 1592 | تهذیب، ج ۴، ص ۱۱۱، ح ۳۲۷

و ایضاً در کتب اربعه از ابو بصیر روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هر که یک قیراط از زکات مال خود را منع کند آن کس نه مسلم است و نه مؤمن و این فرمایش خداوند است. «رَبِّ ارْجِعُونِ | لَعَلَّى أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکتُ».

• سوره مؤمنون آیه ۹۹ و ۱۰۰ | کافی، ج ۳، ص 503، ج 3 | فقیه، ج ۲، ص 11، ج 1591 | تهذیب ج 4 ص 111 ح 325

و در «کافی» و «فقیه» از ابو بصیر روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هر که زکات ندهد در وقت مردن رجوع کردن به دنیا را سؤال می کند و این فرمایش خداوند است «رَبِّ ارْجِعُونِ».

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۴ ح 11 | فقیه، ج ۲، ص ۱۲، ح ۱۵۹۳ | عقاب الاعمال ص 235

و در «کافی» از ابوبصیر روایت کرده که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود ؛

هر که یک قیراط از زکات مال خود را منع کند پس آن کسی بمیرد مثل مردن یهودی و نصرانی.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۵ ح 14

و در «کافی» و «فقیه» از ابن راشد روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

در روز قیامت طوق میشود به گردن (تارک زکات) منع کننده ی زکات یک مار قرعاء یعنی کچل و آن مار مغز سر او را میخورد و این فرمایش خداوند است «سَیطَوَّقُونَ مَا یخِلُوا بِهِ یوْمَ الْقِیامَةِ».

• سوره آل عمران آیه ۱۷۶ | کافی، ج ۳، ص ۵۰۵، ح 16 | فقیه، ج ۲، ص 10، ح 1585

و در «کافی» و «فقیه» از محمد بن مسلم روایت کرده اند که سؤال کردم از حضرت صادق ^{علیه السلام} ؛

از این آیه ؛ «سَیطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ یوْمَ الْقِیامَةِ »

حضرت فرمود؛ هیچ کس از زکات مال خود را چیزی منع نمیکند مگر این که خداوند آن چیزی را یک مار بزرگ می گرداند و طوق گردن او میکند در روز قیامت و آن مار گوشت بدن او را می گزد تا این که مردمان از حساب فارغ شوند و این است قول خداوند «سَیطَوَّقُونَ مَا یخِلُوا بِهِ». یعنی بخل کردند به زکات دادن.

• کافی، ج ۳، ص 504، ح 10 | فقیه، ج ۲، ص ۱۰، ح 1587

و در «کافی» و «فقیه» از حریز روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هیچ کس زکات طلا و نقره خود را منع نمیکند مگر این که خداوند حبس میکند او را در روز قیامت در زمین مسطح و بر او مسلط میکند یک مار کچل را و آن مار او را قصد می کند و او از مار حذر میکند تا این که دست او را میخورد و بعد از آن طوق می شود به گردن او و این است قول خداوند؛ « سَیطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ یوْمَ الْقِیامَةِ » و هیچ صاحب شتر و گوسفند و گاو، زکات مال خود را منع نمیکند مگر این که خداوند او را در قیامت حبس میکند در زمین مسطح و بعد از آن هر حیوان صاحب ناخن او را لگد می زند و پای مال می کند و حیوانات درندگان او را میدرند؛ و هیچ صاحب غلات اربعه زکات مال خود را منع نمی کند مگر این که خداوند آن زمین را به قعر آن طوق میکند به گردن او تا به قیامت.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۵، ح ۱۹ | فقیه، ج ۲، ص 9، ح 1583

و در «کافی» و «فقیه» از ابان روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

در دین اسلام از جانب خداوند دو خون حلال است که ریخته شود و حکم نمیکند در آنها کسی تا این که خداوند قائم اهل بیت ما را اذن ظاهر شدن دهد و زمانی که ظاهر می شود حکم خداوند را در آن دو خون جاری میکند و شاهد نمی خواهد؛ یکی زناکار زن دار و شوهر دار است و دیگری مانع زکات (تارک زکات) است که گردن هر دو را می زند.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۳، ح ۵ | فقیه، ج ۲، ص 11، ح 1589

و در کتب اربعه از زراره روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هیچ کس یک درهم از حق واجب را منع نمی کند مگر این که در غیر حق دو درهم خرج می کند و هر کس حق واجب را منع کند در مال خود خداوند آن مال را یک مار آتش می گرداند در روز قیامت و به گردن او طوق میکند.

• کافی، ج ۳، ص 504، ح ۷ | فقیه، ج ۲، ص 11، ح 1588 | تهذیب، ج 4، ص 112 ح 328

و در «کافی» و «فقیه» از ابن جمیع روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هر کس زکات دهد مال او کم تر نمی شود و هر کسی که ندهد مال او زیادتر نخواهد شد.

• کافی، ج ۳، ص 504، ح 6 | فقیه، ج ۲، ص ۱۱، ح ۱۵۹۰

و در کافی از هشام روایت کرده که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هر که حق خداوند را در مال خودش منع کند دو مقابل آن را در باطل خرج می کند.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۶، ح ۲۱

و ایضاً (در کافی) از ابن اسباط روایت کرده که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

هیچ مرغ شکار نمی شود مگر به ترک کردن تسبیح در آن روز و هیچ مال ضایع نمی شود مگر به منع زکات.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۵، ح ۱۸

و ایضاً از ابو حمزه از حضرت باقر ^{علیه السلام} روایت کرده که حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} فرموده؛

زمانی که منع شود زکات، منع میکند زمین برکات خود را.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۵ ح 17

و در «کافی» و «فقیه» از مسعده روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

ملعون و ملعون است مال که از آن زکات نداده باشند.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰4

و در «کافی» از ابوبصیر روایت کرده که حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} فرمود؛

ملعون است ملعون آن مال که زکات آن داده نشود.

• کافی، ج ۳، ص ۵۰4 ح 8

و در «تهذیب» از اسماعیل روایت کرده که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

دزدها در نزد خداوند سه نفرند؛ یکی (تارک زکات) مانع زکات ؛ و دیگری آن کسی که مهریه ی زن خود را ندهد؛ و دیگر کسی که قرض کند و در نیت او ادای قرض نبوده.

• تهذیب، ج ۱۰، ص ۱۵۳، ح ۶۱۱

✍ و در حدیث حریز سابق عقاب مانع زکات را در نه چیز بیان فرموده و مثل آن است احادیث بسیار در وجوب زکات در نه چیز.

چنان که در «کافی» و «فقیه» از ابن سنان روایت کرده اند که حضرت صادق ^{علیه السلام} فرمود؛

زمانی که آیه ی زکات «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً» نازل شد در ماه رمضان امر فرمود حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} که ندا کننده ندا کند در میان مردمان که ای جماعت مسلمانان خداوند واجب کرده به شما زکات را چنان که واجب نموده نماز را به شما. پس واجب فرمود خداوند به ایشان زکات را در طلا و نقره و در شتر و گوسفند و گاو و در گندم و جو و خرما و مویز، و خبر داد به مردمان به وجوب زکات در اینها و عفو نمودند زکات را در غیر اینها تا آخر (حدیث) .

• سوره توبه آیه ۱۰۳ | کافی، ج ۳، ص ۴۹۷، ح 2 | فقیه، ج ۲، ص 13، ح 1598

و در «کافی» و «تهذیب» از زراره و محمد بن مسلم و ابو بصیر و برید و فضیل روایت کرده اند که حضرت باقر و صادق ^{علیهم السلام} فرمودند ؛

خداوند واجب فرمود زکات را با نماز در اموال مردمان و طریقه و شریعت قرار داد حضرت رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} در نه چیز در طلا و نقره و شتر و گوسفند و گاو و گندم و جو و خرما و مویز و عفو نمود از غیر اینها را .

• کافی، ج ۳، ص ۵۰۹ ح ۱ | تهذیب، ج ۴، ص ۳، ح ۵ | استبصار، ج ۲، ص ۳، ح 5

✍ و مثل این است احادیث بسیار .